Στη δίνη μιας οδύνης,
διαρκούς και διακριτής,
ρευστής και άρρητης
θαρρείς αιώνιας κατάρας μνήμη,
αναζητάω ακόμη το σημάδι τ ουρανού
απλώνω με απροσπέλαστη ευκρίνεια
πόνο και λόγο
και διευκρινίζω το αίτημά μου στο Θεό.
μικρό, ρητό και ταπεινό.
Ντρέπομαι
να ζω την εκκρεμότητά μου.
Ας λογοδοτήσει επιτέλους η λήθη
nami
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)